Szanowna Poradnio,
piszemy: „Podszedł ze spuszczoną głową”, „Podszedł, chlipiąc”. Jak powinna wyglądać interpunkcja w zdaniach złożonych, jeśli nie traktować: i ze spuszczoną głową (I) oraz (ze spuszczoną głową) i chlipiąc (II) jako dopowiedzeń:

I. Podszedł, chlipiąc(,) i ze spuszczoną głową.
II. Podszedł(,) ze spuszczoną głową i chlipiąc.

Dziękuję
Michał Gniazdowski

Czy wyrażenie z drugiej strony… w tekście może funkcjonować bez wcześniejszego z jednej strony…? Do zadania tego pytania zainspirowała mnie uszczypliwa uwaga pewnej redaktorki: „A gdzie jest pierwsza strona?”.

USJP notuje hasło żółtobrunatnozielony z def. ‘zielony o odcieniu żółtym i brunatnym’. Z dotychczasowych odpowiedzi Poradni można wnioskować, że powinno się użyć pisowni z dywizem. Wtedy jednak nie wiadomo, czy żółto-brunatno-zielony sweter składa się z trzech kolorów (np. pasków żółtych, brunatnych i zielonych), czy jednego (zielonego o odcieniu żółtym i brunatnym). Która więc pisownia jest poprawna w przypadku jednolitego koloru?
Dziękuję,
Jakub Szymczak

pełen irytacji czytam ostatnio artykuł o stanowisku Azerbejdżanu wobec napaści Rosji na Ukrainę, w którym to artykule autor konsekwentnie używa formy przymiotnikowej azerbejdżański, np. azerbejdżańska polityka, azerbejdżańska przestrzeń medialna itp. W moim odczuciu formą poprawną winna być azerski, azerska. Wszak mieszkańcami Azerbejdżanu są Azerowie, a nie Azerbejdżanie. Czy moja irytacja jest słuszną?

W filmie Wojciecha Marczewskiego „Dreszcze”, którego akcja toczy się w czasach stalinowskich, jest scena, w której uczniowie recytują z pamięci fragmenty „Pana Tadeusza”. Jeden z uczniów nie może sobie przypomnieć tekstu, za co nauczyciel bije go linijką po palcach. Ukarany uczeń wybucha: „Ja chromolę takie mydło! Dzieci się nie bije!” i oburzony wraca do ławki.

Czy jakiekolwiek słowniki rejestrują owo „chromolenie mydła” jako frazeologizm? Jeśli tak, to skąd się on wziął?

Szanowni Państwo, w poradzie ona czy Ona jest mowa o tym, żeby zapisywać wielką literą wyrazy nazywające rodziców adresata. A co, jeśli w jednym tekście mówimy nie tylko o rodzicach adresata, ale także np. o rodzeństwie, dziadkach, cioci? Wówczas użycie wielkiej litery tylko wobec rodziców wydaje mi się większym zgrzytem niż zapisanie wszystkich małą. Czy w takiej sytuacji lepiej wszystkich członków rodziny pisać od małej, czy wszystkich od wielkiej?

Szanowni Państwo, w poradzie ona czy Ona jest mowa o tym, żeby zapisywać wielką literą wyrazy nazywające rodziców adresata. A co, jeśli w jednym tekście mówimy nie tylko o rodzicach adresata, ale także np. o rodzeństwie, dziadkach, cioci? Wówczas użycie wielkiej litery tylko wobec rodziców wydaje mi się większym zgrzytem niż zapisanie wszystkich małą. Czy w takiej sytuacji lepiej wszystkich członków rodziny pisać od małej, czy wszystkich od wielkiej?

Proszę o rozstrzygnięcie problemu natury ortograficznej, a mianowicie jak zapisywać określenia typu generał lejtnant, generał major, generał porucznik itp. – oddzielnie czy z dywizem?

Szanowni Państwo,
czy w zdaniu: Osoba jest zobowiązana w terminie 7 dni od zdarzenia do przekazania kompletnej dokumentacji powinien pojawić się przecinek przed w terminie (i w konsekwencji po zdarzenia), tj. czy traktować fragment w terminie 7 dni od zdarzenia jako wtrącenie? Jest to fragment regulaminu, a termin jest w nim kluczową informacją, wobec czego wydaje mi się, że, jako integralna część zdania, nie powinien być traktowany jako wtrącenie.

Szanowni Państwo,

Zwracam się z uprzejmym zapytaniem, czy użycie słowa jakkolwiek w zastępstwie  jednak / mimo wszystko jest w poniższych przykładach poprawne?

1. Jakkolwiek chciałbym poświęcić kilka chwil na kwestie teoretyczne, aby w dalszej części omówić argumenty. (Chciałbym jednak poświęcić...)

2. Jakkolwiek próbując oceniać przypadki budzące wątpliwości, z całą pewnością warto zasięgnąć po wiedzę doświadczonych osób. (Próbując jednak oceniać...)

Z wyrazami szacunku,

W.S.